.
Przeszłość i przyszłość pracy
.
Płacimy więcej za społeczną rzadkość
Przyjrzyjmy się powodom, dla których czyjaś praca jest warta więcej niż praca innych z perspektywy względnej ceny rzeczy, które są rzadkie w społeczeństwie – społecznej rzadkości.
Wynagrodzenie jest pochodną wykonywania pracy. Wynagrodzenie za wykonywanie pracy jest wypłacane na marginesach obfitości, więc jest wypłacane głównie najrzadszym składnikom procesu – społecznej rzadkości.
Pierwszą społeczną rzadkością w przeszłości była siła fizyczna. Po udomowieniu zwierząt niedobór ten zmienił się w połączenie siły fizycznej z inteligentnym jej zastosowaniem, ponieważ zwierzęta nie mogły z tym konkurować. Niedawno, po rewolucji przemysłowej i wprowadzeniu maszyn obsługiwanych przez ludzi, społeczna rzadkość siły fizycznej została osłabiona (poddana inflacji była coraz tańsza na rynku). Wprowadzenie humanoidalnych robotów tylko zakończy proces automatyzacji wszystkich prac fizycznych.
Obecnie żyjemy w erze drugiego pozostałego jeszcze niedoboru: wiedzy. W praktyce jest to niedobór talentu, który jest płynną inteligencją połączoną z dyscypliną (etyką pracy), aby wykorzystać swoją inteligencję do zdobywania wiedzy. Jednak wraz z wynalezieniem komputerów i wykładniczą automatyzacją przyziemnych zadań umysłowych, a ostatnio wraz z wprowadzeniem syntetycznej inteligencji (duże modele językowe i inne zastosowania modeli transformers), zapotrzebowanie na inteligencję na rynku pracy jest również poddawane inflacji.
Trzecią i ostatnią erą ludzkiej pracy będzie era serca, era dyscypliny i benedyktyńskiego poświęcenia. Zdolność do wykonywania pojedynczego zadania ze skupieniem, wewnętrzna motywacja do popychania rzeczy dalej, nawet do skrajności. Wszystkie umiarkowanie osiągalne zadania będą wykonywane przez zarządzanie maszynami i agentami kognitywnymi. „Przyziemne” czynności będą wykonywane przez zwykłych ludzi, którzy łatwiej się rozpraszają.
Wysokie pensje będą wypłacane za pracę nad projektem, który wymaga dużej koncentracji przez długi czas. W przyszłości wszystko, co można zrobić za pomocą multiplikatorów siły fizycznej w połączeniu z multiplikatorami zdolności intelektualnych, zostanie zrobione – tanio. Dlatego wszystkie pozostałe zadania będą niejednoznaczne, chaotyczne, niezdefiniowane, z ciągle zmieniającymi się celami, które wciąż można postrzegać wzdłuż linii jednoczącej je idei, do której może dążyć człowiek. Te podsumowujące idee, łatwo dostrzegalne przez ludzi, ale niełatwo rozpoznawalne przez nie-ludzką perspektywę syntetycznych inteligencji, uratują ideę pracy na jakiś czas.
Dzisiejsi ludzie sukcesu są w stanie pracować nad bardzo wymagającymi intelektualnie zadaniami. Osoby odnoszące sukcesy w przyszłości będą charakteryzować się umiejętnością chronienia się przed ciągłym rozpraszaniem uwagi. A przyszłe rozpraszacze będą o rzędy wielkości potężniejsze niż dzisiejsze.
Wzór do naśladowania w przyszłości będzie w stanie intensywnie medytować zamiast być w stanie napisać program komputerowy (ponieważ programy komputerowe będą pisane przez programy). Spędzanie czasu na programowaniu będzie postrzegane jak pisanie niskopoziomowego programu komputerowego dzisiaj – jako marnowanie cennego ludzkiego wysiłku z perspektywy wykonywania zadań.
Umiejętność oparcia się pokusie sprawdzania powiadomień telefonicznych od naszych przyjaciół i rodziny oraz osób, które obserwujemy, nowych postów w mediach społecznościowych na temat mnóstwa ludzkich kreacji i osobiście dostosowanych nowych sugestii od wirtualnego asystenta jest koniecznością dla wysoko opłacanego pracownika przyszłości. Umiejętność uchronienia się przed błogością bycia węzłem w ekosystemie informacyjnym społeczeństwa będzie jak umiejętność pisania programów komputerowych dla dzisiejszych pracowników. Osiągający wysokie wyniki pracownik przyszłości może być średnio inteligentny, ale będzie miał siłę woli, bardzo silną motywację wewnętrzną i dużo cierpliwości. Wszystko inne może zostać osiągnięte przez mniej zaangażowanych ludzi z dużą pomocą asystentów kognitywnych.
Gdy ten trzeci obszar ludzkiej specjalizacji zostanie w pełni zrozumiany i powielony przez inteligentne maszyny, era człowieka jako ukoronowania ewolucji zostanie zakończona.
Następnie idea pracy straci swoje znaczenie, ponieważ społeczne nagrody za pracę będą spadać w tempie hiperbolicznym (szybszym niż wykładnicze).
Nadal będziemy pracować, nadal będziemy robić coś w społeczeństwie, ale nie będzie wyraźnego ekonomicznego wskazania, jaki rodzaj aktywności jest wart więcej. Użyteczność naszej pracy zniknie jako punkt odniesienia dla obiektywnego pomiaru naszych osiągnięć i aspiracji.
Będziemy żyć w erze obfitości fizycznych przedmiotów, ponieważ wszystko, co warte wyprodukowania, zostanie wyprodukowane. Jednak nasz status społeczny nadal będzie grą o sumie zerowej, więc nadal będziemy szukać władzy i wpływów za pomocą pieniędzy, których nie można zdewaluować (Bitcoin), i nadal będziemy szukać uwagi innych (bycie lubianym).
Zbigniew Galar